Z radością informujemy, że Komisja 11. Międzynarodowej Wystawy Architektury w Wenecji 2008 nagrodziła Złotym Lwem ekspozycję „HOTEL POLONIA. The Afterlife of Buildings”. Po raz pierwszy Pawilon Polski został odznaczony najwyższym laurem dla Najlepszego Pawilonu Narodowego!
11. Międzynarodowa Wystawa Architektury w Wenecji 2008
Out There. Architecture Beyond Building
Wenecja, 14.09 - 23.11.2008
Wystawa w pawilonie polskim
Hotel Polonia. The afterlife of buildings
(Hotel Polonia. Budynków życie po życiu)
W tym roku w pawilonie polskim zaprezentowano wystawę Hotel Polonia. The Afterlife of Buildings. Projekt kuratorów Grzegorza Piątka i Jarosława Trybusia to przewrotna prezentacja 6 ważnych budynków zrealizowanych w Polsce w ostatnich latach:
-
METROPOLITAN, budynek biurowy, Warszawa, autorzy: Foster and Partners, JEMS Architekci, Grupa 5, 2003
-
BIBLIOTEKA UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO, Warszawa, autorzy: Marek Budzyński, Zbigniew Badowski, 1999
-
MARINA MOKOTÓW, osiedle strzeżone, projekt urbanistyczny i architektoniczny: APA Kuryłowicz & Associates, od 2003
-
RONDO 1, budynek biurowy, Warszawa, autorzy: Skidmore, Owings & Merrill, AZO, Epstein, 2006
-
SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BOLESNEJ, Licheń, główna projektantka Barbara Bielecka, 2004
-
TERMINAL 2, Lotnisko im. Fryderyka Chopina, Warszawa, autorzy: Estudio Lamela, Lamela y Asociados, architekci: Antonio Lamela, Carlos Lamela, Pierluca Roccheggiani, Paweł Czaplicki, 2008
Co stanie się z tymi budowlami, gdy zaniknie przypisana im funkcja, gdy diametralnie zmienią się stosunki społeczne czy ekonomiczne? Obiekty te, dziś ważne i prestiżowe, zaprezentowane zostaną „przed” i „po” wielkiej zmianie. Przed – na uroczystych, nastrojowych zdjęciach Nicolasa Grospierre’a. Po – w hipotetycznej przyszłości, na surrealistycznych fotomontażach Kobasa Laksy.
Co stanie się z Biblioteką Uniwersytetu Warszawskiego, gdy książki zostaną zdigitalizowane? Co począć z dwustumetrowym wieżowcem lub biurowcem Metropolitan Normana Fostera, gdy nastąpi załamanie na spekulacyjnym rynku nieruchomości albo zmieni się model pracy biurowej? Co z terminalem lotniczym, gdy pod wpływem wzrostu cen ropy latanie znów stanie się luksusem? Co stanie się z sanktuarium w Licheniu, gdy nawet Polacy przestaną chodzić do kościoła?
Funkcję zmienią nie tylko budynki pokazane na fotomontażach, ale i wenecki pawilon, w którym odbędzie się wystawa. Pawilon z napisem POLONIA na fasadzie, na czas biennale rozszerzy swoją działalność, stając się Hotelem Polonia. Może zaistnieć jako miejsce, do którego trafiają szukający noclegu podróżni. Oficjalna funkcja i architektura pawilonu zostaną wzięte w nawias, co wskaże jednocześnie możliwość wykorzystywania go w inny sposób. Kto wie, może dopiero zakwestionowane budowle te staną się naprawdę interesujące?
komisarz Pawilonu Polskiego Agnieszka Morawińska
kuratorzy Grzegorz Piątek, Jarosław Trybuś
artyści Nicolas Grospierre i Kobas Laksa
asystent komisarza Zofia Machnicka
Udział Polski w 11. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji finansuje Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej
Organizatorem wystawy w Pawilonie Polskim jest Zachęta Narodowa Galeria Sztuki
Sponsorzy i partnerzy galerii Zachęta
sponsorzy galerii: Leroy Merlin, Peri, Netia, A + C Systems, Klima San
partnerzy programu dla dzieci: Bayer, Leroy Merlin
sponsorzy wernisaży: Blikle, Freixenet
patroni medialni: Gazeta Wyborcza, Polityka, TVP, TOK FM, The Warsaw Voice, Architektura-murator, Onet.pl, empik
Informacja o nagrodzie i nagrodach: www.labiennale.org/en/news/architecture/en/80275.html
Strona Internetowa wystawy: www.labiennale.art.pl
Międzynarodowe Biennale Architektury w Wenecji jest największym wydarzeniem architektonicznym na świecie.
Odbywa się cyklicznie od 1978 roku, na przemian z Międzynarodowym Biennale Sztuki. Pokazy gromadzą coraz większą liczbę publiczności, ostatnia edycja w 2006 roku przyciągnęła 130 000 zwiedzających, o 15 000 więcej niż poprzednia.
Biennale składa się z międzynarodowej wystawy głównej oraz kilkudziesięciu wystaw narodowych w pawilonach na terenach wystawowych Giardini di Castello oraz w innych miejscach w mieście. Temat tegorocznej wystawy to Out There. Architecture Beyond Building/Architektura poza budynkiem. Kuratorem wystawy głównej został amerykański krytyk i teoretyk architektury, Aaron Betsky.
W Pawilonie Polskim zaprezentowano wystawę Hotel Polonia. The Afterlife of Buildings/Hotel Polonia. Budynków życie po życiu — projekt kuratorów Grzegorza Piątka i Jarosława Trybusia z udziałem artystów Nicolasa Grospierre’a i Kobasa Laksy. Koncepcja została wyłoniona w konkursie
dla kuratorów rozpisanym przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Zachętę Narodową Galerię Sztuki.
KURATORZY O WYSTAWIE
Rzadko myślimy o współcześnie wznoszonych budynkach w oderwaniu od przypisanej im funkcji i rangi. A przecież w ostatecznym rozrachunku trwałe może być tylko to, co podatne na zmiany. Rzymski Panteon przetrwał dzięki temu, że stał się kościołem, londyńska elektrownia Bankside — galerią Tate Modern. A czy oglądając nowe budowle, zastanawiamy się nad ich elastycznością, potencjałem, adaptacyjnością do zmiany?
Umiejętność prognozowania i kwestionowania nabiera większego znaczenia. Świat pędzi bowiem coraz szybciej, a większość dziedzin nauki, sztuki czy technologii dąży ku mobilności, elastyczności, miniaturyzacji lub wręcz wirtualizacji, czyli de facto dematerializacji. Tylko to, co samo jest płynne, wieloznaczne, nieprzerwanie odradza się i redefiniuje, ma szansę przetrwać w „płynnej rzeczywistości”.
Istnienie może być tylko dynamiczne.
Na tym tle architektura, skrępowana technologią, długotrwałymi procesami inwestycyjnymi, przerostem ego architektów i inwestorów, mentalnymi nawykami, które wciąż każą żądać od niej trwałości, jest coraz bardziej ociężała. Rości sobie pretensje do wieczności, zapominając o doświadczeniach przeszłości i równocześnie zamykając oczy na przyszłość. To groteskowa poza w czasach błyskawicznych przepływów informacji i kapitału, które mogą w jednej chwili zachwiać światowym porządkiem.
Czas podjąć próbę zobaczenia przyszłości architektury poza budynkami, jakie znamy - beyond building. Spróbujmy sobie wyobrazić, że budynek jest tylko opakowaniem, które niekoniecznie musi korespondować z zawartością, jak puszka po kawie, w której trzymamy drobiazgi, czy karton po butach wiodący drugie, może nawet ciekawsze, życie jako pudło na zdjęcia.
Intencją projektu jest pobudzenie dyskusji nad trwałością i nietrwałością architektury; ukazanie budynków jako dekoracji do możliwych scenariuszy społecznych, politycznych, gospodarczych; zakwestionowanie pretensji do trwałości, które architektura wciąż rozpaczliwie sobie rości; spuszczenie powietrza z budowli udających trwałe. Architecture beyond building zaczyna się w momencie oddania budynku do użytku. Odtąd architekturą jest także to, co robią z budynkiem ludzie i czas.
Idea zostanie zaprezentowana na dwóch płaszczyznach, dopełniających się i tworzących plastyczną całość: wystawa + ingerencja w przestrzeń pawilonu.
KONCEPCJA
1. WYSTAWA – Budynków życie po życiu
Wybraliśmy 6 budynków zrealizowanych w Polsce w ostatnich latach — znanych, lubianych, prestiżowych, zaprojektowanych przez słynnych (globalnie lub lokalnie) architektów.
Pytamy, co się stanie z dzisiejszymi ikonami, gdy zaniknie ich funkcja, gdy diametralnie zmienią się stosunki społeczne czy ekonomiczne. Zaprezentowane zostaną „przed” i „po” wielkiej zmianie. Przed — na hieratycznych, uroczystych, nastrojowych zdjęciach Nicolasa Grospierre’a. Po — w hipotetycznej przyszłości, na surrealistycznych fotomontażach Kobasa Laksy.
Zadajemy niewygodne pytania: co stanie się z Biblioteką Uniwersytetu Warszawskiego, gdy książki zostaną zdigitalizowane? Co począć z dwustumetrowym wieżowcem lub biurowcem Metropolitan Normana Fostera, gdy nastąpi załamanie na spekulacyjnym rynku nieruchomości albo zmieni się model pracy biurowej? Co z terminalem lotniczym, gdy pod wpływem wzrostu cen ropy latanie znów stanie się luksusem? Co stanie się z sanktuarium
w Licheniu, gdy nawet Polacy przestaną chodzić do kościoła? Jak poradzimy sobie z pochówkiem, gdy zabraknie miejsc na cmentarze?
Tworzymy przewrotną antytezę schematu wystaw promocyjnych (nie tylko architektonicznych), które często są bezkrytyczną wyliczanką najważniejszych osiągnięć kraju/miasta/architekta. Kto wie, może dopiero zakwestionowane budynki staną się naprawdę interesujące?
2. INGERENCJA W PRZESTRZEŃ PAWILONU:
PAWILON POLONIA = HOTEL POLONIA
Swoją funkcję zmienią nie tylko budynki pokazane na fotomontażach, ale i wenecki pawilon, w którym odbędzie się wystawa. Pawilon z napisem POLONIA na fasadzie, na czas biennale rozszerzy swoją działalność, stając się Hotelem Polonia. Weźmiemy w nawias jego oficjalną architekturę, wskazując możliwość wykorzystywania go w sposób bardziej odpowiedzialny ekologicznie i społecznie. Dziś, podobnie jak inne obiekty na terenie Giardini di Castello, jest wykorzystywany tylko przez kilka miesięcy w roku. Dzieje się to w mieście cierpiącym od zawsze na dramatyczny deficyt przestrzeni, a współcześnie na deficyt miejsc noclegowych. Hotel Polonia mógłby zaistnieć jako miejsce, do którego trafiają szukający noclegu podróżni. W ten sposób w projekt włączeni zostaliby także przypadkowi turyści, jeśli tylko zaakceptują konieczność opuszczenia łóżka w godzinach otwarcia wystawy oraz niedogodności związane z ubogą infrastrukturą.
Hotel stanie się przedłużeniem wystawy.
AUTORZY WYSTAWY
KURATORZY
Jarosław Trybuś (1976), historyk sztuki, krytyk architektury, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, specjalista od architektury niezrealizowanej (autorskie cykle wykładów, audycje telewizyjne,w przygotowaniu praca doktorska Warszawa niezaistniała oraz wystawa o niezaistniałej polskiej architekturze sakralnej). Współpracownik magazynów architektonicznych („Achitektura & Biznes”) i kulturalnych oraz Instytutu Stefana Starzyńskiego. Współautor m.in. Przewodnika po warszawskich blokowiskach (w druku); Od Zamku do Browaru. O architekturze Poznania ostatnich stu lat;
Notes from Warsaw (alternatywny przewodnik po Warszawie, 2007).
Grzegorz Piątek (1980), krytyk architektury, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, od 2005 - członek redakcji miesięcznika „Architektura-murator”, autor ponad 100 artykułówo architekturze, designie i mieście. Współautor Wallpaper City Guide. Warsaw (2008); Notes from Warsaw (2007). Koordynator części architektonicznej polskiego sezonu kulturalnego w Wielkiej Brytanii (Polish Season, 2009–2010)
ARTYŚCI
Nicolas Grospierre (1975), fotograf architektury i przestrzeni, z wykształcenia socjolog (London School of Economics, Institut d’Etudes Politiques de Paris). Miłośnik estetyki późnego modernizmu i brutalizmu, której poświęcił cykle zdjęć Bloki, Kolorobloki, Hydroklinika, Litewskie przystanki autobusowe. Eksponuje porządek, modularność, regularność, nie ukrywając przy tym śladów życia i zużycia budynków. Autor zdjęć do Wallpaper City Guide. Warsaw (2008) Warszawa w poszukiwaniu centrum (2005); Mutation. Une Ambassade à Varsovie (2005); Varsovie en Mouvement (2004). W drugiej połowie 2008 roku planuje pobyt rezydencjalny w galerii Location One w Nowym Jorku.
www.grospierre.art.pl
Kobas Laksa (1971), znany również pod pseudonimem kbx — fotograf, grafik, artysta wideo, od roku 2003 zajmuje się fotografią manipulowaną i fotomontażem, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Pierwsza seria prac Projekt miejski: Warszawa (2003–2005) przedstawiała wizję przyszłości lub fantasmagorycznej teraźniejszości, sklejoną z istniejących elementów architektury i miejskiego pejzażu. W 2006 roku stworzył cykl wielkoformatowych fotomontaży Rauchdelikt, składający się z autorskich interpretacji obrazów niemieckiego malarza Neo Raucha.
www.kbx.pl
|
