14 listopada br. podczas konferencji prasowej zorganizowanej w przyszłej siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia Prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz ogłosiła nazwę pracowni architektonicznej, która przygotowała zwycięski projekt nowej sali koncertowej dla Warszawy. Dziś prezentujemy trzy z równorzędnych wyróżnień. Wyróżnienie: Centrala - Grupa Projektowa - Krzysztof Banaszewski, Małgorzata Kuciewicz Warszawa, Polska.
SINFONIA VARSOVIA CENTRUM
WYNIKI KONKURSU ARCHITEKTONICZNEGO
14 listopada 2010r.
FCH013 – I NAGRODA, 200 000 zł
Projektanci: Atelier Thomas Pucher ZT GMBH, Graz, Austria > > >
SVU937 – II NAGRODA (równorzędna, pula nagród 206 000 zł)
Projektanci: Zaha Hadid Architects, Londyn, Wielka Brytania > > >
BML468 – II NAGRODA (równorzędna, pula nagród 206 000 zł)
Projektanci: Hermanowicz Rewski Architekci Sp. J., Warszawa, Polska > > >
K2M7R2 – II NAGRODA (równorzędna, pula nagród 206 000 zł)
Projektanci: Mąka Sojka Architekci sp. z o.o., Warszawa, Polska > > >
ALL782 – WYRÓŻNIENIE, 25 000 zł
Projektanci: Atelier Lorentzen, Arkitektfirmaet Langkilde, Kopenhaga, Dania
GSK683 – WYRÓŻNIENIE, 25 000 zł
Projektanci: Krzysztof Banaszewski, Małgorzata Kuciewicz, Simone De Iacobis, Warszawa, Polska
w tym artykule (poniżej listy projektów)
SVR900 – WYRÓŻNIENIE, 25 000 zł
Projektanci: RE S.C. Piotr Michalewicz, Mateusz Tański, Warszawa, Polska
Wkrótce poniższe projekty:
JMC999 – WYRÓŻNIENIE, 25 000 zł
Projektanci: AMC – Andrzej M. Chołdzyński Sp. z o.o., Warszawa, Polska
CDG690 – WYRÓŻNIENIE, 25 000 zł
Projektanci: Nieto Sobejano Arquitectos SLP, Madryt, Hiszpania
NLK020 – WYRÓŻNIENIE, 25 000 zł
Projektanci: Bordas Es Pem Epitesziroda KFT., Budapeszt, Węgry
Po kliknięciu powiększenie (do 2400 pikseli szerokość pliku)
sinfoniavarsovia.org:
Nagroda / Prize : 25 000 PLN
Dewiza / Emblem : GSK683
Uczestnik / Participant : Centrala - Grupa Projektowa - Krzysztof Banaszewski, Małgorzata Kuciewicz Warszawa / Warsaw, Polska / Poland
Autorzy / Co-Authors : Krzysztof Banaszewski, Małgorzata Kuciewicz, Simone De Iacobis; Monika Kuczewska (architektura krajobrazu), Zofia Pieniążek (architektura krajobrazu)
Współpracownicy / Cooperators : Wojciech Kaczura (organizacja inwestycji/ investment management), inż. Walter Koller, AAB Stryjenski & Monti SA, Genewa (akustyka/acoustics); Zygmunt Fit, Tomasz Gancarczyk, Anna Kotowska, Piotr Zbierajewski; Jakub Szczęsny, Michał Gołębiewski (wizualizacje/visulas), Jakub Morkowski (model), Adam Perka (model)
Projektowany zespół zabudowy wraz z wewnętrznym ogrodem ma stanowić rodzaj „oazy” w tkance coraz gęstszego miasta, dającej możliwość obcowania ze sztuką również w przestrzeniach poza-kubaturowych. Nowy układ nawiązuje do natury istniejącego zespołu i jest zainspirowany formą odbierania muzyki poza salą koncertową.
Zespół ma być wyróżnionym, lecz integralnym fragmentem dzielnicy. Wprowadzenie krużganków zespoli rewitalizowane budynki i wyeksponuje znajdujący się w centrum dziedzińca „Dom Sinfonia Varsovia”, a ich ażurowa struktura umożliwi wygodne wejście do ogrodu na całym jego obwodzie. Dach nowego budynku stanowi „uniesiony horyzont" – przestrzeń ogrodową zarezerwowaną dla Sinfonia Varsovia. Wtopienie w dach sal koncertowych dostosowuje ich skalę do otoczenia.
Projekt przewiduje czytelne domknięcie kwartału zawierającego zespół dawnego Instytutu Weterynaryjnego, co nawiązuje do tradycyjnej kwartałowej struktury miasta w obszarze starego Grochowa.
Zespół zabudowań dawnego Instytutu Weterynaryjnego składa się obecnie z wolnostojących budynków tworzących osiowy układ kompozycyjny. Jego trzonem jest budynek A wraz z frontowym podjazdem oraz wewnętrznym dziedzińcem. Założeniem projektowym jest zespolenie budynków B, C, D i E poprzez wprowadzenie krużganków i utworzenie zabudowy obwodowej eksponującej budynek A („Dom Sinfonia Varsovia”) znajdujący się w centrum. Zamknięcie kompozycji stanowi projektowany budynek z salą koncertową, nadający całemu założeniu nową skalę. Cały dziedziniec staje się dużym frontowym ogrodem, a „Dom Sinfonia Varsovia” (po przywróceniu historycznej dekoracji) jego „ozdobą”. Nowa,
główna funkcja w postaci sali koncertowej zmieni ciężar postrzegania zespołu, którego dominującym elementem stanie się sala koncertowa z wejściem do foyer.
Koncepcja budynku Sali koncertowej nawiązuje do idei polskiego pawilonu na Międzynarodowej Wystawie Sztuk Dekoracyjnych i Nowoczesnego Przemysłu w Paryżu w 1925 roku. Pawilon projektu Józefa Czajkowskiego był białym budynkiem o prostej formie, zwieńczonym 23-metrową szklaną wieżą podświetlaną w nocy. Część murowana sprawiała wrażenie papierowej rzeźby - detal rytmiczny, łamany, bliski ornamentyce zakopiańskiej, wykorzystywał grę światła i cienia. Wieża natomiast była lekka, ażurowa, „kryształowa”.
Biało- perłowe fasety będą modelowane w dzień naturalnym światłocieniem, w nocy zaś sztucznym światłem, dającym bogaty, dramatyczny efekt. „Kryształowa” struktura budynku będzie w ciągu dnia- dzięki grze promieni słonecznych- tworzyć łagodną i subtelna atmosferę we wnętrzu, po zmroku światło promieniejące z wnętrza budynku będzie „przywoływać”, wskazywać drogę do siedziby Sinfonia Varsovia.
Jurorzy / The jurors:
Autorzy pracy w ciekawy sposób odnoszą się do istniejącego terenu, proponując stworzenie integralnego zespołu budynków o jednoznacznie zdefiniowanej granicy. Nowoprojektowane budynki połączone z istniejącymi, wydzielają wewnętrzny, ogrodowy dziedziniec i jednocześnie tworzą pierzeje kwartału wpisując go w miejską strukturę Warszawy. Zlokalizowane przy wschodniej i zachodniej granicy terenu pawilony, pełniące funkcje pomocnicze do przyległych terenów parkowych oraz funkcję usługowe, mogą pozytywnie wpłynąć na tworzenie się miejsc sprzyjającym kontaktom społecznym.
W projekcie zaproponowano salę koncertową typu shoebox z komorami pogłosowymi. Seria ruchomych wrót pozwala na różnorodne sprzęganie pomiędzy wewnętrzną przestrzenią akustyczną a przestrzenią pogłosową w sposób dopasowany indywidualnie do konkretnych utworów muzycznych. W sali umieszczono trzy balkony zlokalizowane z tyłu i po bokach. Nie licząc miejsc dla chóru nie przewidziano umieszczenia widowni wokół orkiestry. W efekcie powstała sala o układzie zorientowanym frontalnie.
Przestrzeń foyer o małej atrakcyjności percepcyjnej, skomplikowany transport instrumentów muzycznych pomiędzy główną salą koncertową a dużą salą prób oraz niesprzyjająca pracy lokalizacja administracji budynku Sali Koncertowej za ścianą z nieprzeziernych modułów szklanych, są rozwiązaniami budzącymi wątpliwości. Ponadto wątpliwa wydaje się decyzja o wymianie zieleni na terenie zespołu – różnica w jakości pomiędzy istniejącym a proponowanym rozwiązaniem krajobrazowym nie wydaje się aż tak wielka, by to uzasadnić.
