W 2005 r. Rada m.st.Warszawy poprzez Biuro Naczelnego Architekta Miasta uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania otoczenia P.KiN. - definiujący w sposób konkretny przeznaczenie i kształt przestrzenny tego rejonu miasta. Mimo wielu kontrowersji, jakie wywołał w środowisku urbanistów i architektów Warszawy jest on jedynym obowiązującym dokumentem - prawem lokalnym.
        Na podstawie jego ustaleń sformułowano wytyczne lokalizacyjne dla zamierzonej budowy Muzeum Sztuki Nowoczesnej.
        W celu wybrania najlepszej pracy władze miasta ogłosiły międzynarodowy konkurs, którego jednak pierwsza edycja w 2005/2006 roku z powodu zbyt rygorystycznych wymogów, wynikających z ówcześnie obowiązującej ustawy o zamówieniach publicznych, dotyczących uczestników zagranicznych, nie doszła do skutku.
        W 2006 roku udało się powtórnie wznowić prace nad konkursem. Należy podkreślić, że warunki kwalifikacji zgłoszeń określały konieczność posiadania odpowiedniego doświadczenia projektowo-realizacyjnego uczestników konkursu, umożliwiające uzyskanie odpowiedniego, wysokiego standardu projektów.
        Władze miasta we współpracy z SARP powołały międzynarodowe, ze wszech miar swoją wiedzą i doświadczeniem kompetentne Jury (Paweł Althamer - artysta, Warszawa, Christine Binswanger - architekt, Herzog/de Meuron, Bazylea, Michał Borowski - Przewodniczący, Naczelny Architekt Warszawy, Jacek Lenart - Sędzia referent, przedstawiciel SARP, Daniel Libeskind - architekt, Nowy Jork, Bohdan Paczowski - architekt i krytyk, Luksemburg, Maria Poprzęcka - Dyrektor Instytutu Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, Anda Rottenberg - Przewodnicząca Rady Programowej Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Andrzej Rottermund - Dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie, Sir Nicholas Serota - Dyrektor Tate Gallery, Deyan Sudjic - Dyrektor Design Museum w Londynie, Adam Szymczyk - Dyrektor Kunsthalle w Bazylei, Tadeusz Zielniewicz - Dyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie).
        Na konkurs wpłynęło 109 prac z całego świata.
        W wyniku demokratycznej, sprawdzonej w konkursach krajowych i międzynarodowych procedury, wielokrotnych głosowań, umożliwiających wyłonienie najlepszych prac, Jury wybrało 12 prac wyróżnionych i 3 nagrodzone.
        W trakcie ostatecznego głosowania, jako I nagrodę, większością głosów 7 do 6 wybrano pracę architekta szwajcarskiego Christiana Kereza (Architekt ETH/SIA).
Jest to architekt wysokiej klasy, którego zrealizowane w Vaduz (Lichtenstein) Muzeum jest świadectwem jego umiejętności i doświadczenia.
        Decyzja dyrektora Tadeusza Zielniewicza podania się do dymisji i rozpoczęcia publicznej dyskusji podważającej wynik konkursu jest wydarzeniem bezprecedensowym. Członek Jury, uczestniczący od początku w tworzeniu programu Muzeum, biorący czynny udział w organizacji konkursu i w pracach Jury, kształtujący jego werdykt, jest za niego odpowiedzialny. Niezależnie od osobistego zdania, mogącego różnić się od ostatecznego rozstrzygnięcia nie ma prawa podważać jego wyników.
        Podobnie krytycznie oceniamy wystąpienie Rady Programowej Muzeum.
        Propozycja publicznej dyskusji w celu przeforsowania do realizacji pracy tylko wyróżnionej przez Jury, nie spełniającej zresztą formalnych wymogów warunków konkursu (niezgodność z zapisami planu miejscowego) jest niedopuszczalna. Rzutuje to na wiarygodność zarówno organizatorów konkursu jak i władz miasta oraz Stowarzyszenia Architektów nie tylko w kraju ale w Europie i na świecie.
        Stowarzyszenie Architektów SARP podkreśla, że w trakcie dalszych prac nad projektem możliwe są jego zmiany, zgodne jednak z ewentualnymi zaleceniami Sądu konkursowego i Zamawiającego tzn. Prezydenta m.st.Warszawy, reprezentowanego przez władze urbanistyczno -architektoniczne miasta.
        Wnosimy zdecydowanie o zaprzestanie działań niezgodnych z prawem i dobrymi obyczajami i tym samym umożliwienie prowadzenia laureatowi dalszych prac projektowych, zakończonych oby w jak najkrótszym czasie realizacją Muzeum.

Za Zarząd Oddziału Warszawskiego SARP

Prezes - arch. Jakub Wacławek