Nową ekologią nazwaliśmy wiedzę ekologiczną w kontekście projektu architektonicznego. Ekologia to termin dość ryzykowny i wieloznaczny. Posługujemy się nim nie w obiegowym znaczeniu, związanym z ochroną środowiska, ale w znaczeniu właściwym: ekologii rozumianej jako czynnik kształtowania środowiska, produkt interakcji pomiędzy geografią, klimatem, ekonomią, demografią, techniką, sztuką i kulturą. W takim ujęciu ekologia to nauka o relacjach i złożoności, wymagająca wiedzy z różnych dziedzin wzajemnie na siebie oddziałujących. Oznacza to zmianę paradygmatu naszej kultury . przesiąkniętej interpretacjami mechanistycznymi i determinizmem.

Nowa ekologia pozwala zmienić znaczenie architektury rozumianej jako architektoniczny nośnik struktur miejskich. Architektura z infrastruktury przemienia się w mikroinfrastrukturę. Pojmowanie architektury jako mikroinfrastruktury jest równoznaczne z przeniesieniem uwagi z obiektu na sferę jego oddziaływania, poprzez tworzenie tkanki regenerującej te części miasta, w których przeprowadza się interwencje.

Pracownię IaN+ założyli w 1997 r. architektci: Carmelo Baglivo (1964) i Luca Galofaro (1965) oraz inżynier Stefania Manna (1969). Uczestniczyli w licznych konkursach krajowych i zagranicznych, otrzymali wiele nagród i wyróżnień. Brali udział w wielu wystawach, m.in.: w ArchiLab 2000, 2001 i 2002 w Orleanie (Francja), II Biennale w Walencji w 2003; I Biennale Architektury w Pekinie oraz .Intrusiones. w Centrum Sztuki Współczesnej w Sewilli w 2004; .Italy now. w Nowym Jorku w 2005, na zaproszenie Cornell University, Ithaca, ponadto w .Future for the cities. w Nancy; .New Experiments in Architecture . w Mori Art Museum w Tokio; w Międzynarodowej Wystawie Architektury w Cascais w Portugalii; Biennale Architektury w Wenecji 2000 i 2004. Od 2004 prowadzą zajęcia w katedrze projektowania TU w Berlinie.

Wykład Luki Galofara towarzyszy prezentowanej w Centrum manggha wystawie archITettura / archITektura / archITecture.

kliknij w celu powiększenia...