Kathryn Findlay prezentuje podczas wykładu swoje realizacje domów - Transwall House (1990-1993), dom w Katarze (2003-), Soft & Hairy House (1992) oraz budynek BBC Music Center - projekt konkursowy. Projekty pokażemy już wkrótce w osobnej publikacji dotyczącej tych realizacji.

Bardzo istotnym elementem piątkowego wykładu była głeboka i dosyć skomplikowana analiza percepcji i odczuwania architektury na przykładzie projektów Findlay oraz innych odnośników dokonana przez Dr. Lorensa Holma. Przedstawił on architekturę oraz jej przekształcenia w odniesieniu do struktury twarzy człowieka, które od lat analizuje on sam jak również dokonywała tego sama Kathryn Findlay. Architekt według nich ilustruje to co tworzy - samym sobą. Krajobraz w którym działa jest nieograniczony, a cały otaczający jego i nas świat odbierany na wiele sposóbów w zależności od osobistej percepcji, zwykle polifonicznej i zawsze indywidualnej.

Przy tych tezach bardzo odpowiednie było pokazanie jednego z ostatnich działań projektowych Findlay. Pół roku temu otrzymała propozycję stworzenia przestrzeni muzealnej w Londynie, która wciągnie ludzi w sposób nietypowy dla tego typu budynków i jednocześnie mocno wpisze się w "naturalny" krajobraz ("naturalny" czyli drugi brzeg Tamizy w stosunku do twierdzy Tower, obok słynnego ratusza projektu Fostera...). W projekcie - forma, w rzeczywistości - budowla - ma odpowiadać na człowieka, oddziaływać i regować na niego. Z tych przemyśleń powstaje koncepcja pewnego krajobrazu pełnego korzeni, koncepcja przestrzeni bez grawitacji.

Loren Holm brnąc dalej w swoich przemyśleniach podaje nam mądre twierdzenie - jeżeli wszystko jest architekturą to wtedy nic innego nią nie jest, lub inaczej - nie możemy używać tego słowa, bo wszystko nią jest. Przez to - w nas i poza nami zawsze jest architektura, a tworząc ją próbujemy kreować obraz własnego psyche, bo przecież nie można jej stworzyć bez udziału umysłu. Stąd finalne stwierdzenie, swoista decyzja - umysł to architektura.

Co to jest architektura?
To sposób w jaki ludzie ją - widzą, przenikają, czują, analizują, przebywają w niej...

Wspaniałe w niej jest to, że tak trudno ją zdefiniować i opisać. Trudno się nie zgodzić z Kathryn Findlay - zwłaszcza przypominając sobie wyraz twarzy większości prelegentów wykładów, którzy pytani przez kuratora cyklu Adama Budaka tytułem serii "Co to jest architektura" - nierzadko mieli problem z odpowiedzią, choć z góry znali główny temat spotkania.