Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami Ministerstwo
Transportu i Budownictwa proponuje definicję "budownictwa
społecznego", mając na uwadze zbliżający się termin graniczny
możliwości stosowania przez Polskę obniżonej 7% stawki
podatku VAT na obiekty budownictwa mieszkaniowego (31
grudnia 2007 r.).
Należy stwierdzić, że podwyższenie stawki podatku VAT
do poziomu podstawowego (22%) stanowi zagrożenie dla zaspokojenia
potrzeb mieszkaniowych w Polsce, a tym samym pogłębi bardzo
niekorzystną sytuację na rynku mieszkaniowym. Wpłynie
też niekorzystnie na wydatki budżetu państwa i gmin oraz
na rynek pracy, gdyż ograniczy możliwości rozwoju przemysłu
materiałów budowlanych i przemysłu wyposażenia mieszkań.
Utrzymanie preferencyjnej stawki VAT na dostawy nowych
mieszkań i budynków mieszkalnych jest zależne jedynie
od decyzji władz polskich i nie jest ograniczone przepisami
Unii Europejskiej, które zawierają preferencje w tym zakresie,
pozostawiając decyzję poszczególnym państwom członkowskim.
Szósta Dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. (77/388/EWG;
"Dyrektywa"), zgodnie z art. 12 (3)(a) w związku
z poz. 9 Załącznika H, przewiduje możliwość stosowania
obniżonej stawki podatku od towarów i usług bez ograniczenia
czasowego dla lokali i budynków zaliczanych do budownictwa
społecznego.
Sama Dyrektywa zawiera wyłącznie ogólne przyzwolenie
na stosowanie stawki obniżonej bezterminowo, ale nie zawiera
natomiast definicji budownictwa społecznego. W pozostałym
prawie wspólnotowym brak jest również tej definicji czy
oficjalnej wykładni takich pojęć jak "społeczna polityka
mieszkaniowa", czy "społeczne budownictwo mieszkaniowe".
Pozostawiono, w tym zakresie, swobodę Państwom Członkowskim
w określaniu zakresu budownictwa mieszkaniowego uznawanego
za budownictwo społeczne.
Większość Państw Członkowskich korzysta z możliwości
stosowania obniżonych stawek VAT bądź w ramach "społecznej
polityki mieszkaniowej" ("budownictwa społecznego"),
bądź przez odnawianie (kolejne przedłużanie) okresów derogacji
w stosowaniu stawek podstawowych VAT, które zasadniczo
są niższe niż w Polsce. Przy czym zakres preferencji podatkowych
w podatku od towarów i usług jest zróżnicowany np. od
stosowania stawki 0% na dostawy nowych domów mieszkalnych
w Wielkiej Brytanii do objęcia pojęciem budownictwa społecznego
domów jednorodzinnych posadowionych na działkach gruntu
o powierzchni nie przekraczającej 3 tys. m2 we Włoszech.
Dla rozwoju budownictwa mieszkaniowego i wiążącego się
z tym rozwoju gospodarczego kraju, w sytuacji wysokiego
bezrobocia, realizacja wynikającej wprost z Dyrektywy
możliwości stosowania stawek obniżonych ma istotne znaczenie.
Wobec powyższego niniejsza propozycja przewiduje uzupełnienie
słowniczka ustawy o podatku od towarów i usług (art. 2)
o definicję "budownictwa społecznego".
Umożliwi to stosowanie obniżonej do 7% stawki podatku
VAT, co od roku 2008 - z uwagi na brak tej definicji -
nie byłoby możliwe. Wraz z propozycją definicji budownictwa
społecznego proponuje się wprowadzenie definicji "infrastruktury
związanej z budownictwem społecznym", jako elementu
niezbędnego do prawidłowego korzystania z budynków i lokali
zaliczanych do budownictwa społecznego".
Definicja "budownictwa społecznego" obejmuje
budynki i lokale mieszkalne (wyłączone są lokale i budynki
o charakterze komercyjnym/użytkowym), z tym, że z zakresu
tego zostały wyłączone lokale oraz budynki o charakterze
luksusowym czy rekreacyjnym (przeznaczone do użytku okresowego).
Przyjęta definicja swoim zakresem i konstrukcją nie odbiega
od tożsamych rozwiązań przyjętych w innych Państwach Członkowskich
(np. definicja budownictwa społecznego we Włoszech jako
podstawowe kryteria przyjmuje również powierzchnię użytkową
i powierzchnię gruntu). Mając na uwadze stopień rozwoju
gospodarczego i poziom bezrobocia oraz stan budownictwa
mieszkaniowego w Polsce nie wydaje się zasadne ograniczanie
zakresu objętego pojęciem "budownictwa społecznego"
w większym stopniu niż ma to miejsce w innych Państwach
Członkowskich.
Projekt
ustawy o zmianie ustawy
o podatku od towarów i usług w pliku .pdf
(41 kb)
|