Przydatne linki (wroclaw.pl):

Konkurs na opracowanie koncepcji architektonicznej Sali Koncertowej i Placu Wolności we Wrocławiu
LINK GŁÓWNY

Regulamin konkursu

PROGRAM konkursu (plik .pdf Acrobat Reader ok. 1 mb)

Sala Koncertowa - lokalizacja

KONTAKT

Szanowni Państwo,

Wrocław jest miastem magicznym. Splata się tutaj tradycja współistnienia różnorodnych kultur i narodów ze zdolnością rozwiązywania problemów współczesności. Widoczna jest odwaga i wyobraźnia w projektowaniu przyszłości miasta.

Z budową Sali Koncertowej łączę wielką nadzieję na umocnienie obrazu naszego miasta jako miejsca spotkań, forum prezentacji dorobku kulturalnego wrocławskich twórców oraz wszystkiego co ważne, interesujące i odkrywcze w kulturze światowej. Pragnę także potwierdzenia prestiżu Wrocławia jako miejsca wyjątkowego, atrakcyjnego dla jego mieszkańców, turystów, inwestorów.

Chciałbym, by obiekt, który ma powstać, miał znakomitą akustykę, a zarazem był wybitnym dziełem sztuki architektonicznej. Światowy poziom akustyki powinni zapewnić zatrudnieni przez nas specjaliści z ARTEC CONSULTANTS INC. Liczę, że międzynarodowy konkurs architektoniczny pozwoli wybrać projekt wzbogacający Wrocław o budowlę, która obok wrocławskiego Ratusza, Katedry i Hali Ludowej byłaby wizytówką miasta, jego wyróżnikiem i symbolem.

Rafał Dutkiewicz
Prezydent Wrocławia

Wrocław - miasto spotkań

Wrocław - stolica Dolnego Śląska, jedno z najpiękniejszych i najważniejszych miast Polski i jeden z głównych ośrodków Europy Środkowej o bogatej, ponad tysiącletniej historii i kulturze. Liczące obecnie około 650 tysięcy mieszkańców miasto, którego centrum historyczne położone jest na malowniczych odrzańskich wyspach, otoczone zabytkami architektonicznymi niezwykłej piękności, z uwagi na lokalizację oraz wielką ilość mostów i kładek nazywane bywa "polską Wenecją". Jest dynamicznym ośrodkiem życia gospodarczego, naukowego, politycznego i kulturalnego, miejscem wielostronnych kontaktów międzynarodowych, chętnie odwiedzanym rokrocznie przez tysiące turystów z Polski i ze świata.

Architektura i urbanistyka stolicy Dolnego Śląska należą do najbardziej interesujących w środkowej Europie. Dzięki położeniu nad rzeką Odrą i dużej ilości zieleni miasto uzyskało w ciągu wieków wyjątkowy charakter, w którym Natura i Architektura splotły się w organiczną całość. W panoramie dominują nadal strzeliste gotyckie świątynie i wielkie, barokowe założenia klasztorne. Z epoki historyzmu pochodzą główne publiczne gmachy, natomiast wizytówką wczesnego modernizmu jest Hala Ludowa wraz z otoczeniem - dzieło Maxa Berga i Hansa Poelziga, wzniesione w 1913 roku. Przekształcenie Wrocławia w "Festung Breslau" w 1945 roku doprowadziło do wielkich zniszczeń, w tym szczególnie Starego Miasta i jego najcenniejszych zabytków, które po wojnie pieczołowicie zrekonstruowano.

Kolebka miasta znajduje się na dawnych wyspach odrzańskich, z których najważniejszą jest Ostrów Tumski. Tu założono osadę słowiańską oraz pierwszy zamek książęcy. Obok niego wzniesiono katedrę i najstarsze romańsko - gotyckie kościoły. Do dziś rejon ten ma charakter enklawy religijnej, w której mieszczą się siedziba biskupa i ważne instytucje Kościoła katolickiego.

Stare Miasto, położone naprzeciw wysp, na lewym brzegu Odry, zachowało w dużej mierze sieć ulic i placów z okresu lokacji w połowie XIII wieku. Najważniejsze są trzy duże place targowe, z których największy jest Rynek. W jego centrum znajduje się późnogotycki stary i neogotycki nowy ratusz oraz potężny blok zabudowy z wąskimi przejściami mieszczący niegdyś kramy wrocławskich kupców i rzemieślników. W pierzejach stoją gotycko - barokowe domy patrycjuszy, reprezentacyjne kamienice mieszczańskie oraz domy handlowe z przełomu XIX i XX wieku. Szerokie i proste ulice - dawne transeuropejskie trakty handlowe, wyznaczają główne osie komunikacyjne. Między nimi ukryte są malownicze zaułki z częściowo zachowaną zabudową. Panoramę Starego Miasta tworzą potężne bryły i wieże gotyckich świątyń, z których wieża głównego kościoła parafialnego ma ponad 90 metrów wysokości. Północną część obszaru staromiejskiego zdominowały książęce i cesarskie fundacje religijne i naukowe: kościoły i klasztory, dziś instytucje uniwersyteckie i kulturalne. Spośród nich wyróżnia się gmach jezuickiego uniwersytetu założonego przez cesarza austriackiego w 1701 roku, obecnie siedziba Uniwersytetu Wrocławskiego. Wraz z kościołem tworzy on najwspanialszy barokowy zespół architektoniczny w stolicy Śląska. W XIX wieku teren dawnego średniowiecznego miasta szybko przekształcił się w nowoczesne City, z domami handlowymi i reprezentacyjnymi budynkami użyteczności publicznej. W okresie modernizmu działali tu najwybitniejsi architekci niemieccy m.in. Hans Poelzig, Max Berg i Erich Mendelsohn wznosząc budowle prekursorskie w dziejach nowoczesnej architektury. Najbardziej znany jest, usytuowany na obrzeżu miasta, teren wystawy upamiętniającej stulecie wojny prusko- francuskiej. Jej głównym gmachem jest wielka hala widowiskowa (Hala Ludowa) autorstwa Berga. Wykonana w całości z betonu miała, w momencie budowy, kopułę o największej rozpiętości na świecie. Interesującym zespołem architektury modernistycznej jest także położony nieopodal teren wystawy mieszkaniowej zorganizowanej przez "Werkbund" w 1929 roku.

Stare Miasto zostało w czasie II wojny światowej zniszczone w około 80%. Jego odbudowie przyświecała początkowo idea odtwarzania architektury historycznej (Rynek, plac Solny, budowle sakralne), później zaś wznoszenia nowoczesnych budynków, zachowujących jednak staromiejską skalę. W 1945 roku zrujnowane zostały także całe dzielnice zarówno te zamieszkane niegdyś przez wrocławską burżuazję, jak i przedmieścia robotniczo - fabryczne. Na ich miejscu powstały nowoczesne osiedla mieszkaniowe.
Ciekawym zespołem w duchu socrealizmu jest zabudowa placu Kościuszki. W powojennej architekturze Wrocławia wyróżniają się szczególnie budowle sakralne i nowoczesne budynki wyższych uczelni. Stolica Śląska posiada również swój "Manhattan" - zespół awangardowych wieżowców z lat sześćdziesiątych XX wieku. Wielkie inwestycje po 1989 roku przyniosły wiele interesujących i odważnych realizacji architektonicznych, głównie o funkcjach komercyjnych. Są to hotele, domy towarowe, wielopoziomowe parkingi. Do tej pory nie wzniesiono jednak nowoczesnego obiektu kultury, który odpowiadałby randze i znaczeniu tej ważnej, ponad sześciusettysięcznej, środkowoeuropejskiej metropolii.

Wrocław to miasto, którego mieszkańcy doskonale zdają sobie sprawę ze złożonej, wielonarodowej tradycji i historii grodu nad Odrą, z czego wynika specyficzna społeczna otwartość miasta, jego dynamizm i gotowość do stałego podejmowania nowych inicjatyw z najróżniejszych dziedzin życia. Wrocław powszechnie postrzegany jest jako ośrodek niezwykle bogatej działalności kulturalnej, osadzonej nierzadko w zabytkowej przestrzeni placów, kościołów, budynków i sal miejskich. Kwitnie tu życie literackie, teatralne, muzyczne, prężnie rozwija się kultura plastyczna.

Jednym z najcenniejszych artystycznych aspektów życia miasta jest kultura muzyczna, bogata, dynamiczna i wielostronna. Niesie ona ze sobą wielowiekowe tradycje, doskonale obrazujące aktywność życia muzycznego we wszystkich epokach historii Wrocławia. Kompozytorzy oraz muzyka kościelna i miejska dawnych wieków, dawny teatr operowy, a także stopniowo rozwijające się kultywowanie muzyki symfonicznej, ruch wydawniczy i koncertowy uczyniły Wrocław w dziewiętnastym stuleciu ośrodkiem o imponującym rytmie wydarzeń muzycznych. Z miastem związane były w XIX w. wybitne postacie świata muzyki, jak przykładowo twórca opery romantycznej Carl Maria von Weber czy Józef Elsner, zasłużony dla kultury polskiej nauczyciel Fryderyka Chopina. Wielu najsławniejszych europejskich artystów pojawiało się we Wrocławiu z gościnnymi koncertami, wśród nich takie znakomitości, jak Niccolo Paganini, Fryderyk Chopin, Ferenc Liszt, Richard Wagner, Johannes Brahms czy na przełomie XIX i XX w. Richard Strauss i Gustav Mahler. Bogate tradycje muzyczne miasta kontynuowane były z rozmachem w wieku dwudziestym, na przekór dramatycznym wydarzeniom związanym z II wojną światową i jej politycznymi konsekwencjami dla narodów niemieckiego i polskiego. Ludność polska, która przesiedlona została do Wrocławia głównie z polskich terenów wschodnich po II wojnie światowej, potrafiła bardzo szybko podźwignąć miasto ze zniszczeń i odbudować jego kulturę muzyczną.

Jest to proces trwający nieprzerwanie od 1945 r. aż do dnia dzisiejszego. Na progu dwudziestego pierwszego stulecia Wrocław jest znów znaczącym ośrodkiem europejskiego życia muzycznego w wielu jego współczesnych wymiarach. Jest miastem o ogromnym potencjale kulturalnym, w którym muzyka harmonijnie wpisuje się w kontekst i dialog z innymi dziedzinami życia i sztuki.

Fundamentem kultury muzycznej Wrocławia pozostają jego najważniejsze instytucje muzyczne z Filharmonią Wrocławską im. Witolda Lutosławskiego, Operą Dolnośląską i Akademią Muzyczną im. Karola Lipińskiego na czele. Są to prężne instytucje, zapewniające miastu systematyczny rozwój w dziedzinie muzyki. Filharmonia w sezonie 2004/2005 świętowała jubileusz 50-lecia, Opera Dolnośląska tradycyjnie przygotowała premiery wielkich widowisk operowych dla wielotysięcznej widowni w monumentalnej, zabytkowej Hali Ludowej (premiery "Walkirii" i "Zygfryda" Wagnera). Współorganizatorem wielu ciekawych wydarzeń jest co roku również Akademia Muzyczna, kształcąca we wszystkich podstawowych dziedzinach kunsztu muzycznego. W ostatnich latach mówi się o wrocławskiej szkole kompozytorskiej, związanej ze środowiskiem Akademii i odnoszącej sukcesy na estradach polskich i zagranicznych. Instytucjami o wielkim znaczeniu kulturalnym są również festiwale muzyczne, z Międzynarodowym Festiwalem Wratislavia Cantans na czele, który podczas swojej bez mała czterdziestoletniej działalności zasłynął w kraju i za granicą. Wratislavia Cantans, której specjalnością są koncerty muzyki oratoryjno-kantatowej, zaprasza zwykle melomanów do pięknych, zabytkowych kościołów i sal miejskich, goszcząc najznakomitszych artystów z całego świata. Życie miasta przynosi też rokrocznie edycje szeregu innych festiwali, w tym tak zasłużonych dla polskiej kultury, jak Festiwal Polskiej Muzyki Współczesnej Musica Polonica Nova, na który zapraszani są najważniejsi współcześni kompozytorzy polscy.

Niezwykłą popularnością cieszą się także inne gatunki muzyczne prezentowane w ramach działalności takich instytucji jak Teatr Muzyczny "Capitol" czy IMPART, a festiwale o długoletniej tradycji: Jazz nad Odrą i Przegląd Piosenki Aktorskiej są najważniejszymi tego typu imprezami w Polsce. Pośród imprez muzycznych o krótszej historii wystarczy wymienić festiwal Maj z Muzyką Dawną, Forum Mucicum czy najmłodszy Międzynarodowy Festiwal Muzyki Elektroakustycznej Musica Electronica Nova. We Wrocławiu działa wiele zespołów muzycznych, w tym szereg chórów związanych w dużej mierze z bardzo licznym środowiskiem wyższych uczelni, jak przykładowo Chór Politechniki Wrocławskiej, Chór Gaudium z Uniwersytetu Wrocławskiego i Chór Akademii Medycznej. Wielkimi tradycjami legitymuje się zespół chóralny Cantores Minores Wratislavienses. W ostatnich latach zaznaczył się też rozwój zespołów i inicjatyw z kręgu muzyki dawnej. W tej dziedzinie wymienić można takie zespoły muzyczne, jak Collegio di Musica Sacra, Ars Cantus czy Altri Stromenti. Działają również prężnie orkiestry kameralne, w tym orkiestra Leopoldinum i Wratislavia, a także wiele różnorodnych stowarzyszeń muzycznych.

Dynamizm kulturalny miasta w pełni oddaje od lat życie teatralne, toczące się w szeregu teatrów instytucjonalnych oraz alternatywnych. Wśród wrocławskich scen wyróżnia się Wrocławski Teatr Współczesny, Wrocławski Teatr Lalek i Teatr Polski, w ostatnich zaś latach duże sukcesy artystyczne odnosi Teatr Pieśń Kozła, należący do zjawisk współczesnego teatru alternatywnego. We Wrocławiu w latach sześćdziesiątych XX w. działał wielki reformator teatru światowego Jerzy Grotowski i jego Teatr Laboratorium 13 Rzędów. Powstały wtedy tak słynne spektakle teatru awangardowego, oglądane przez cały świat, jak "Książę niezłomny" i "Apocalypsis cum figuris", przynoszące nową wizję aktorstwa i "teatru ubogiego". Wśród wielu cyklicznych imprez teatralnych współczesnego Wrocławia wyróżniają się zwłaszcza Międzynarodowy Festiwal Teatralny Dialog-Wrocław oraz Międzynarodowy Festiwal Teatralny Kontakt, dedykowany w szczególności teatrom Europy Środkowej i Wschodniej w twórczej konfrontacji z teatrami Europy Zachodniej.
Wrocław jest miastem wielu muzeów i galerii. Instytucje te z jednej strony dążą do kultywowania tradycji, z drugiej nie brak wielu inicjatyw z kręgu sztuki najnowszej, awangardowej. Wyróżnia się oryginalne i dynamicznie rozwijające Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów WRO, będące miejscem prezentacji sztuki nowych mediów.

135 000 studentów kilkunastu wrocławskich uczelni wyższych, tym Uniwersytetu, Politechniki, Akademii Medycznej, Akademii Rolniczej, Akademii Ekonomicznej, Akademii Sztuk Pięknych, Wyższej Szkoły Teatralnej sprawia, że Wrocław jest jednym z najważniejszych ośrodków akademickich w Polsce. Miasto posiada ogromny potencjał naukowy i intelektualny, który przyciąga inwestorów znakomicie wykształconymi kadrami, w tym także w obszarze nowych technologii, z drugiej strony, nadając specyficzny koloryt życiu kulturalnemu i artystycznemu.
Zarysowany jedynie pokrótce obraz kondycji kulturalnej współczesnego Wrocławia przekonuje o niezwykle wysokim potencjale artystycznym miasta. Jest to miejsce dialogu tradycji ze współczesnością i otwarcia na najróżniejsze zjawiska najnowszej kultury.

Jednym z najpilniejszych wyzwań, przed którym stoi Wrocław - wyzwań o fundamentalnym znaczeniu dla kultury muzycznej - jest stworzenie nowoczesnej Sali Koncertowej, która służyłaby mieszkańcom i gościom odwiedzającym miasto i wprowadziła wrocławską kulturę muzyczną w dwudziesty pierwszy wiek. Obiekt, który ma powstać tworzyć będzie wraz z Operą Wrocławską i jej zapleczem, pobliskim Muzeum Miejskim, budynkiem będącym rozbudową ocalałego skrzydła dawnego Pałacu Królewskiego oraz płytą Placu Wolności przeznaczoną na miejsce plenerowych koncertów, swoiste Forum Sztuki, miejsce spotkań Wrocławian, miejsce spotkań z gośćmi z kraju i zagranicy, miejsce spotkań ze sztuką, Sala Koncertowa oraz cały kompleks Placu Wolności stać się powinien magnesem przyciągającym mieszkańców miasta oraz turystów z kraju i za granicy.
Wrocław oczekuje budowli o architekturze dorównującej klasą dokonaniom architektonicznym z lat minionych, budowli będącej symbolem wysokich aspiracji miasta - europejskiego centrum kultury, miasta spotkań różnych kultur i tradycji, budowli, która obok wrocławskiego Ratusza, Hali Ludowej czy Katedry mogłaby być wizytówką miasta, jego wyróżnikiem i symbolem. Obiekt powinien wpisać się na listę sal koncertowych o najwyższym prestiżu, sal o światowej klasy naturalnej akustyce pozwalającej na kreowanie arcydzieł sztuki muzycznej w najbardziej sprzyjających warunkach. Poza muzyką wokalno-instrumentalną różnych epok, oraz muzyką symfoniczną, w tym także wielkimi dziełami końca XIX i 1 połowy XX wieku rozbrzmiewać w niej będą także utwory muzyczne wszystkich innych gatunków od jazzu do muzyki pop. Wyposażenie sali powinno także umożliwiać organizowanie w niej najbardziej prestiżowych uroczystości państwowych i miejskich a także kongresów i konferencji, które coraz częściej organizowane są w naszym mieście.

Warto podkreślić także, że prócz zaspokojenia potrzeb wrocławskich instytucji artystycznych i festiwali władze miejskie oczekują, poza ewidentnym wzmocnieniem prestiżu stolicy Dolnego Śląska, osiągnięcia konkretnego efektu ekonomicznego w skali całego miasta: zwiększenie ruchu turystycznego, rewitalizację znacznego terenu w bezpośrednim centrum, w obszarze dawnych murów miejskich oraz podniesienie atrakcyjności inwestycyjnej.

Na koniec trzeba dodać, że inwestycja obudowana jest szeregiem programów wspomagających z dziedziny promocji, turystyki a szczególnie edukacji kulturalnej. Niektóre z nich są już wdrażane inne będą realizowane w najbliższej przyszłości. Do tej pory powstało 40 nowych chórów szkolnych, 2 nowe szkoły muzyczne, kilkanaście cyklów koncertów edukacyjnych i familijnych oraz kilka nowych festiwali o bardzo wysokim poziomie artystycznym, w tym imprezy organizowane w miesiącach wakacyjnych, które do tej pory były we Wrocławiu martwym sezonem.

Podejmujemy się zadania niezwykle ważnego i wyjątkowego. Wyjątkowego gdyż w Polsce do tej pory nie podjęto się jeszcze nigdzie realizacji tak dużego obiektu o światowym standardzie będącego w dodatku częścią dzielnicy sztuki - Forum Sztuki. Ważnego, gdyż mamy głębokie przeświadczenie, że kultura jest tym wyróżnikiem, który stanowić będzie coraz bardziej o odrębności i tożsamości narodowej oraz lokalnej w jednoczącej się Europie i dzisiejszym, coraz bardziej zunifikowanym świecie.