Profesor Włodarczyk w siedzibie SARP

          Ciekawe stwiedzenie profesora to niemożliwość stworzenia całości. Otóż według niego człowiek, twórca-architekt nie tworzy całości, zajmuje się on natomiast głównie dodawaniem, dopisywaniem czegoś do istniejącego kontekstu. Podobnie sprawa się ma z książkami prezentowanymi na wykładzie ("Około architektury", "Okolice architektury"). One nie tworzą i nie mają tworzyć całości.
          Wykład profesora Włodarczyka w sposób bardzo ciekawy został zilustrowany pokazem slajdów prezentujących pejzaże i elementy przyrody zdecydowanie odrywające odbiorcę od świata kultury. Stopniowo w obrazach, które oglądaliśmy można było zauważyć architekturę i jej współgranie z przyrodą.
Granice jako idea przewodnia pojawiły się w drugiej części prezentacji - widoki zarówno kościoła nowoczesnej cerkwi w Białymstoku, kościółka w Tychach jak i nowoczesnych form w Montrealu przeplatane były zdjęciami odwróconej łodzi - zabytku, zadaszenia oraz ludzi siedzących spokojnie pod namiotem. Przewijały się tutaj obrazy zarówno snopków siana na polach autorstwa anonimowego rolnika jak również dzieła Le Corbusiera prowadzące do ciekawej dyskusji na temat architektury i jej łączności ze światem. Okno jako element zupełnie innej łączności w wielu slajdach pokazane jest w sposób zarówno oryginalny (okno-dziura Stirlinga) jak i tradycyjny (okno w domu drewnianym). Unikat i uniform to pojęcia, o których profesor Włodarczyk szerzej opowiada w swoich książkach. Mimo to spora część fotografii obrazowała właśnie ten ciekawy sposób myślenia, rozgraniczania architektury w sposób delikatny. Nie mówimy tutaj dzieło i kicz lub sukces i porażka, mówimy w zamian za to: unikat(owe dzieło architektury) i uniform (w który ubrani jesteśmy dosyć często, chociażby patrząc na szkoły 1000-lecia).
          W jednym z ostatnich pokazów mieliśmy okazję skonfronotwać przestrzenie stracone z ciekawszymi przykładami architektury. Profesor akcentował znaczenie urbanistyki, którą z czasem zaczął doceniać jako formę ważniejszą od czystej architektury, którą łatwo przecież można zmieniać i edytować, co trudniejsze jest w przypadku chęci ingerencji w stałą i mocno osadzoną tkankę urbanistyczną.
          Na koniec profesor Włodarczyk pokazał wszystkim widzom ostatni slajd. Widok z World Trade Center odwzorowuje nam jeden z rozdziałów książki pt "Umieranie architektury", gdzie widok prezentowany już nie istnieje, budynek był i go nie ma, przestał istnieć, umarł.