Drodzy Koledzy,

Po roku 2004, pierwszym po rozszerzeniu Unii Europejskiej, nadszedł 2005, kluczowy rok dla fazy rozruchu nowej organizacji Rady Europy. W momencie obejmowania mojego stanowiska i tym samym dopełniając cykl przewodniczenia, w imieniu i na mocy Polecenia Architektów i inżynierów- -konsultantów Luksemburga, chciałabym podziękować za pokładane we mnie zaufanie i życzyć wszystkim roku owocującego rozwojem i wspólnymi doświadczeniami.

Zastanawiając się nad nowymi rozdrożami w historii ACE, przydatne może okazać się zanalizowanie obranej ścieżki i skorzystanie ze wspólnych doświadczeń, aby przyjąć nowe struktury pracy. Poświęciliśmy wiele energii, aby stworzyć dla nas nowe Ustawy Stowarzyszeniowe i chcąc skorzystać z tej okazji dziękuję wszystkim, w szczególności Grupom Roboczym zajmującym się tematyką Zarządzania, za dopracowanie projektu, który zadowolił wszystkie zainteresowane strony. Nie rozwodząc się długo nad jego skutkami, powinniśmy się raz jeszcze skoncentrować nad naszą wizją przyszłych celów.

Nasz horyzont poszerzył się w ostatnich latach dzięki przyjęciu dziesięciu nowych Państw Członkowskich i istnieniu potencjalnych kandydatów do członkostwa. Nie jest to jednak powodem do dezorientacji, wkład nowych kolegów okazał się źródłem entuzjazmu i odnowienia motywacji. Traktowanie Europy jako wspólnego instrumentu; zdolnego zwiększać wartość naszego codziennego środowiska [otoczenia] to uczucie, które warto wskrzesić. Powitanie i zrozumienie nowych kolegów prowadzi nas również do postawienia pytania o charakter [istotę] naszej profesji.

Jaki jest nasz wspólny punkt widzenia; którego chcemy bronić, jakie są różnice; które chcielibyśmy kultywować, nie unikając przy tym wymiany doświadczeń i rozwijania naszych działań w obrębie Europy?

W obrębie ACE, chciałabym zaproponować kobiecy wizję naszego zbliżania się do czasów, w których żyjemy i gdy zmieniamy sposób naszej pracy jako pionierzy 'kultywujący", tworząc społeczeństwo wymiany zdań, którego terytorium zostało już wyznaczone a główne zasady ustalone. To teraz kwestia przestrzegania pomiędzy sobą i ponownego potwierdzenia z naszymi partnerami, zarówno jako klientami i jako dostawcami usług, przeświadczenia o głównej roli architektury jako współuczestnika w działaniu i rozwoju naszego społeczeństwa oraz środowiska. Aby osiągnąć ten cel, będziemy musieli zakorzenić nasze przekonanie gruntowniej i bardziej stanowczo poprzez skoncentrowanie się na kilku przewodnich motywach, których wyznaczenie zależy od nas.

Architekt i jego zawód cieszą się obecnie głębokim szacunkiem w opinii ogółu społeczeństwa. To uznanie jest często pochodną niebywałego i związanego z mediami zjawiska, które jest efektem rosnącej wartości tworzenia wizerunku i rozwoju środków komunikacji. Jakkolwiek reklama negatywna jest często zgubna dla profesji; uznaje się ją jako odpowiedzialną za wszystkie warunki sprzyjające pomyślnego budowania. Bez uciekania się do karykatury, zdajemy sobie sprawę, że wykonywanie zawodu architekta oznacza, że mamy dostęp do ogromnego zasobu wiedzy jak również, że przy każdym nowym zadaniu wykorzystujemy nasze fachowe umiejętności i talent.

ACE poświęca dużą część swoich środków na utrzymanie swej zasadniczej; wielowymiarowej obecności [charakteru]- czujność i planowane lobowanie musi być kontynuowane z uwzględnieniem wszystkich zainteresowanych stron, administracji europejskiej i polityków, we wszystkich tematach związanych z naszym zawodem, których jak wiemy, jest bardzo wiele.

Te tematy są często podyktowane nam dzięki możliwościom przedstawianym w programach polityki europejskiej; związanych z budownictwem i środowiskiem, bez których to kwestii architektura nie byłaby uznawana za przedmiot wyjątkowego zainteresowania. Taka utrata identyfikacji [tożsamości] pogarszana jest poprzez propozycję Komisji Europejskiej, aby wprowadzić strategię wypracowaną w Lizbonie, projektów, które, ogólnie biorąc, kładą nacisk na jednakowy i nieodróżnialny stosunek do dostawców usług.

Jeśli badanie jakości w architekturze i działania zmierzające do jej osiągnięcia nie zostały uwzględnione wśród celów programów ekonomicznych, są w równym stopniu nieobecne w nowych programach dotyczących kultury; jest to w całkowitej sprzeczności do sytuacji doświadczonej już przez obywateli Europy, że miasta europejskie zawdzięczają swój rozwój, sukces i renesans powstawaniu projektów architektury o wysokiej jakości. Odbudowa, restauracja nieużytków przemysłowych, centra kulturalne, projekty zabudowy mieszkaniowej, podnoszenie atrakcyjności dziedzictwa narodowego są działalnością architektoniczną, która poprawia wizerunek i jakość przestrzeni urbanistycznej i regionalnej; dzięki stworzeniu podwalin w postaci sukcesu ekonomicznego i społecznej spójności.

Architekci, zasadniczy element tych projektów, muszą uczynić swoją obecność odczuwalną, być bardziej komunikatywnymi i aktywnymi, aby bronić i podkreślać jakość swojej pracy. Dzięki ich zaangażowaniu, programy polityki architektonicznej są wszędzie wprowadzane w życie. ACE udowodniła to publikując własny program polityki architektonicznej "Architektura i Jakość Życia", który podsumowuje wspólne europejskie spojrzenie.

Ponieważ opinia jednej strony rzadko bywa wystarczająco wiarygodna, będziemy musieli udowodnić bardziej stanowczo, że jesteśmy istotnymi partnerami w tym postępowaniu; dotyczącym jakości, że działając jako samo-zatrudniający się dostawcy usług lub jako część spółki, zaniepokojeni o naszą niezależność, jesteśmy zdolni do zintegrowania się w interdyscyplinarną drużynę, nie tracąc przy tym naszej tożsamości czy naszych mocnych stron. Realizowanie tych celów w kwestiach, w których osiągamy dobre wyniki lub jesteśmy nie do zastąpienia, obrona procedur, których efektem jest jakość, powinno nie tylko pomóc nam wzmocnić naszą obecność w społeczeństwie, ale może również, w obrębie naszej organizacji, sprzyjać powstawaniu nowych form naszej aktywnego udziału.

Reorganizacja struktur pracy ACE powinna wzmocnić relacje pomiędzy organizacjami członkowskimi, w których narodowe dyskusje mogą efektywnie wzbogacić wspólne stanowisko [przemyślenia]- konieczne jest pilne działanie z powodu proponowanej dyrektywy [wytycznej] odnośnie Usług na Rynku Wewnętrznym, odnośnie warunków przysposobienia do zawodu [praktyki] (kwalifikacje architektoniczne) oraz obrony procedur dostępu do rynków, które zapewniają jakość produktu -oto są wyzwania, które zobowiązują nas w tym roku do zwiększonego poziomu oddźwięku ze strony państw członkowskich na ankiety zapoczątkowywane przez ACE.

Chciałabym, za poparciem Rady Wykonawczej i Sekretariatu, zaproponować sporządzenie planu nowych struktur pracy i procedur, które pozwolą nam odnieść sukces dzięki skoncentrowaniu się na priorytetach.

W rezultacie, aby bezzwłocznie podjąć temat, oczekuję z niecierpliwością na reakcje i szczegółowe komentarze Organizacji Członkowskich na temat dokumentu Strategia ACE; rozpowszechnianego podczas zebrania Zgromadzenia w listopadzie.

Wreszcie, będąc świadoma, że moje doświadczenie związane z naszą organizacją są świeże i część z Państwa poświęciła jej już wiele czasu i energii, chciałabym uprzejmie prosić o pobłażliwość dla mojej ignorancji na temat kontekstu niektórych reguł i struktur. Zapewniając mi takie przyjęcie [powitanie], chciałabym prosić o umożliwienie nowym członkom udział w grupach roboczych; w celu poznania świeżego spojrzenia na czekające zadania i zespolić interesy nas wszystkich.

Dziękując z góry, proszę przyjąć moje najlepsze życzenia na Nowy Rok z nadzieją, że będzie on czasem osiągania postępu w naszej profesji; złożonym z wielu szczęśliwych momentów.

Maria Helena Lucas
Prezydent ACE 2005
Luxemburg
18. stycznia 2005

www.izbaarchitektow.pl