Strona główna Portalu >>> newsy >>> CO TO JEST ARCHITEKTURA
Didier Fiuza Faustino w centrum manggha - CORPUS DELICTI

"Moja twórczość skoncentrowana jest na pojęciach dwuznaczności, delikatności i wątpliwości. Nie jest moim celem realizacja architektury niepodzielnej i dominującej; przeciwnie - interesuje mnie architektura niepewna i wątpiąca, otwarta na interakcje z tymi, którzy jej używają".

 
autor: Adam Budak
|
23-11-05
|
źródło: własne

cykl wykładów CO TO JEST ARCHITEKTURA
patronat medialny Portal W-A.pl

Didier Fiuza Faustino

CORPUS DELICTI

Piatek, 2 grudnia, 2005, godz. 18.00

Manggha Centrum Sztuki i Techniki Japonskiej w Krakowie www.manggha.krakow.pl

www.whatisarchitecture.w-a.pl

Didier Fiuza Faustino urodził się we Francji w rodzinie portugalskiej. Ukończył paryską szkołę architektury Villemin. Pracuje w Lizbonie i w Paryżu, gdzie rozwija działalność na pograniczu architektury, sztuk wizualnych i edytorstwa. W 2001, wraz z Pascalem Mazoyerem założył Bureau des Mesarchitectures, które wkrótce zostało nagrodzone w konkursie "Albuns de la jeune Architecture" oraz zyskało międzynarodowy rozgłos dzięki realizacji Auditorio Movel para na Expo 02 w Szwajcarii. Faustino jest też laureatem nagrody "Arte Publica Tabaqueira / MC 2001 za Stair Way to Heaven - Espaco Publico para Uso Individual. Inne ważne realizacje Faustino to Love Me Tender, Body in Transit oraz projekt domu dla francuskiego artysty Fabrice Hybert'a.

Love Me Tender - instalacja zaprezentowana na festiwalu Archilab 2001 w Orleanie oraz w galerii Artists Space w Nowym Jorku, porusza temat erotyzacji przestrzeni. W dobie zaawansowanej digitalizacji, Faustino kieruje swoją uwagę w stronę ciała i jego fizyczności w kontekście tematyki związanej ze środowiskiem domowym i mieszkalnym. Ta instalacja to propozycja architektury opartej na polityce przestrzeni, cielesności, pożądania i dysfunkcji. Inny projekt Faustino, Salaryman's Dream, przygotowany dla CCA Kitakyushu w Japonii, to przykład terytorialnego pasożyta, zbudowanego z banalnych i standardowych elementów współczesnych konstrukcji, który kontroluje nasze postrzeganie czasoprzestrzeni.

Podstawą architektury wedłlug Faustino jest doświadczenie ciała, jego fizycznych, politycznych i topomorficznych ograniczeń. Jego koncepcja architektury kwestionuje percepcje opartą na wizualnej i fizycznej niestabilności, która postrzega architekturę jako aktywną membranę pomiędzy naszym ciałem i jej inskrypcją w czasoprzestrzeni. Architektura jest narzędziem, które pozwala na intensyfikację zmysłów oraz wyostrza doświadczenie rzeczywistości.

Wykład zrealizowany dzięki uprzejmości Ambasady Francuskiej w Warszawie. Szczególne podziękowania dla Pani Catherine Blondeau.

Serdecznie zapraszamy!